Χάνω τα λόγια μου προσπαθώντας να ανακαλέσω τη μυρωδιά, την υφη & τη γεύση της μαγικής σπανακόπιτας (κάτω) ή αυτού του brioche suisse με κρεμ πατισερί & μαργαριτάρια σοκολάτας (πάνω) από τον φούρνο Το Τρομερό Παιδί στα Ιλίσια.
Λέξεις όπως “αφράτα & αέρινα», «πεντανόστιμα» & «σούπερ» είναι πολύ κοινότυπες και λίγες. Πρέπει να κάτσεις εκεί στην ουρά με κόσμο και κοσμάκη (φοιτητές, οδηγούς-σωματοφύλακες που κατέβηκαν με λίστα απ’τα βόρεια προάστια, συνταξιούχους με υποκείμενα νοσήματα & εργάτες από την απέναντι οικοδομή) για να νιώσεις ό,τι εγώ δεν μπορώ να περιγράψω με τα φτωχά μου ελληνικά.
Από πού βγαίνει το Τρομερό Παιδί;
Συνδυασμός γαλλικού savoir-faire & ελληνικού φιλότιμου, το Τρομερό Παιδί (L’ Enfant Terrible) είναι απ’αυτούς τους φούρνους που στη Νέα Υόρκη (προ covid μιλάμε τώρα…) θα υποκινούσε διθυραμβική υστερία στη διεθνή foodie μασονία.
Αλλά και η ζαχαροπλαστική του είναι υπέροχη, με αυτή την τάρτα αχλάδι κάτω, που την πήρα για το απόγευμα αλλά δεν κράτησε. Τόσο γλυκά-άγλυκα ισορροπημένη ρε φίλε -τι να πω; Chapeau!
Τέλος, μην ξεχνιόμαστε: φούρνος είναι, ψωμί, εξαιρετικό ψωμί, αξέχαστο ψωμί φτιάχνει.
