Sunday brunch στο όμορφο Omnivore, που άνοιξε στην πλατεία Αγίας Ειρήνης, ανεβάζοντας το επίπεδο σε μια γειτονιά που -εδώ που τα λέμε- το χρειαζόταν το ποιοτικό φιλί της ζωής για να έρθει…
Ετικέτα: Athens
Το δίλημμα: παιδιά ή σκέτο τσιμέντο;
Σαν να μεγαλώνεις παιδιά είναι το να φροντίζεις φυτά: μόνο στην πράξη γίνεται να μάθεις το πως και στην πορεία θα κάνεις σίγουρα λάθη.
Κάποτε θα γύριζα από διακοπές & θα είχα βρει όλα στο μπαλκόνι αποκαΐδια του αυγουστιάτικου καύσωνα. Τώρα, όμως, κοιτά! Σαν να μεγαλώνεις παιδιά είναι το να φροντίζεις φυτά: μόνο στην πράξη γίνεται να…
Βρήκα το σωτήριο πιάτο που σε βγάζει από κάθε μιζέρια!
Αυτές οι ταλιατέλες με μοσχαράκι ραγού είναι σαν βόμβα απόλαυσης που σκάει στον ουρανίσκο με την πρώτη πρώτη πιρουνιά
Αναζητούσα καιρό στις κουζίνες της Αθήνας το comfort πιάτο που θα μπορεί να με βγάλει από κάθε μιζέρια, στενοχώρια, χωρισμό, λιμό, συναισθηματικό καταποντισμό -ένα σιγουράκι, δηλαδή, για τις δύσκολες ώρες, να μην…
Αρ Νουβό & εκλεκτικισμός στο ερειπωμένο Hotel Sans Rival της Λιοσίων
Το ξενοδοχείο που παραπέμπει στο κινηματογραφικού Hotel Budapest είναι κλειστό χρόνια τώρα, αλλά όσοι ανιχνεύουν την Αθήνα, στέκονται & το φωτογραφίζουν.
Σήμερα έπεσα πάνω στο ερειπωμένο, σαν απομεινάρι μιας φονικής επιδρομής ζόμπι, ξενοδοχείο Sans Rival, γωνία Λιοσίων & Κ. Παλαιολόγου & εκστασιασμένος απ’την spooky κομψότητά του, έψαξα & βρήκα το παρακάτω κείμενο από…
4 λόγοι γιατί η συλλογή του ΕΜΣΤ πρέπει να αλλάξει asap!
Επειδή υπάρχουν πολλά υπέροχα έργα στις αποθήκες του, οφείλει να τα βγάλει έξω πριν καταδικαστεί τελεσίδικα & για πάντα ως «μουσείο της θλίψης»
Άνοιξε επιτέλους κι ευτυχώς μετά από 20 χρόνια το ΕΜΣΤ (Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης), το οποίο παρά τις πολύ καλές του στιγμές που το κάνουν must-visit (τον γιγάντιο Κουνέλλη της φωτογραφίας πάνω,…
Κιουνεφέ & μουχαλεμπί στο Feyrouz: Αυθεντικά ναι μεν, δεν λέω, αλλά…
Αξίζει την αγάπη μας αυτό το ανατολίτικο ζαχαροπλαστείο το ίδιο με το απέναντι συγκλονιστικό λαχματζούν; Ή οκ μωρέ, να ‘χαμε να λέγαμε;
Λιγώνει μέχρι και το μάτι μ’αυτό το ολόχρυσο κιουνεφέ στο ζαχαροπλαστείο του Feyrouz, ένα γλυκό ταψιού σαν πολύτιμη προίκα της ιδιοκτήτριας Ελένης που ήρθε μαζί της από την εγγύς Ανατολή. Από εκεί…
Είναι τελικά το WooWoo πιο πολύ party place ή εστιατόριο;
Μετά το δεύτερο ποτό μοιάζει όλο το μαγαζί να συμμετέχει στο ίδιο ερωτικό παιχνίδι λικνίσματος. Συγγνώμη, αλλά να το χέσεις το φαί όταν παίζεται δίπλα σου τέτοιο ζουμερό σενάριο…
Περισσότερο party place & λιγότερο εστιατόριο, crowded με όλες τις ηλικίες, από οριακά ενήλικα «καλόπαιδα με τζιπ» μέχρι τους 60+ που το λέει η καρδούλα τους, προσωπικά δυσκολεύομαι να προλάβω το peak…
Υπάρχει ελπίδα για τα Εξάρχεια;
Τι έφταιξε και η περιοχή του Πολυτεχνείου ερήμωσε; Γίνεται άραγε να ξαναγεννηθεί αυτή η πρώην γειτονιά-αριστούργημα;
Στουρνάρη 51 & Πατησίων, απέναντι ακριβώς από το Πολυτεχνείο, στάθηκα με δέος & στενοχώρια μπροστά σε αυτή την πολυκατοικία-αριστούργημα, που ανάβει ακόμη, τόσες χιλιάδες μολότοφ μετά, με πείσμα τα φώτα της εισόδου…
Αξίζει να σταθείς στην ουρά για λίγο ταϊλανδέζικο φαγάκι στο Tuk Tuk;
Eίναι πάντα νόστιμο το κάρι ή τα νουντλς τηγανιτά με αβγό & μπρόκολο, αλλά από τη δροσερή σαλάτα του με εξωτικό μάνγκο, εμάς πιο έντονη μας έμεινε η γεύση του καρότου…
Αυτό το πολύ hip ανάμεσα στους foodies ταϊλανδέζικο στριτφουντάδικο, το μια σταλιά Tuk Tuk στο Κουκάκι, έχει συνήθως μισάωρες ουρές να περιμένουν έξω στο πεζοδρόμιο για μια θέση στο μπαρ & πρωτοφανή…
Αυθεντικό ιταλικό χωρίς νευρώσεις στο Aglio Olio e Peperoncino
Πληθωρικά «tagliolini alla siciliana» με ψιλοκομμένο λουκάνικο & καυτερή πιπεριά & ένα καταπληκτικό τιραμισού για γκραν φινάλε!
Επειδή εγώ σκιάζομαι υπερβολικά την κρέμα γάλακτος (στις αρμυρές συνταγές εννοώ, κι όχι φυσικά στις παχιές τούρτες) και επειδή αποτάσσομαι μετά βδελυγμίας τις αμαρτωλές της τις θερμίδες, αυτό δεν σημαίνει πως οφείλει…