Πλάκα έπαθα με το ολοκαίνουργιο Sweet Nolan -τουλάχιστον με όσα γλυκά βρήκα διαθέσιμα: Pasteis de Nata (παραδοσιακά πορτογαλικά γλυκά με ελαφρώς καμμένη κρέμα μέσα σε φωλιά από τραγανή σφολιάτα) & Choux γεμιστά με ναμελάκα σοκολάτας γάλακτος. Και ιδίως τα πρώτα, ζεστά & αχνιστά σαν να βγήκαν από αρχαίο φούρνο της Λισαβώνας, πολλαπλασιάζοντας τις εκρηκτικές διαβιβάσεις απόλαυσης ανάμεσα στους παραληρούντες νευρώνες μου. ΣΟΚ!
Αυτά μόνο είχαν μείνει, αυτά πήρα, αφού όπως καταλαβαίνεις, όταν ο Ιησούς από το Master Chef συναντάει τον guru chef της νεοαστικής Αθήνας στο ωραίο πρόσωπο του Σωτήρη Κοντιζά, δεν θα αποφύγεις την ουρά για προσκύνημα & αγιασμό από το εργαστήρι του, όπου (λιγότεροι από 12) μαθητές εργάζονται για τη γλυκιά μας σωτηρία & λησμονιά απ’όσα ζούμε.
Πατήρ & Άγιο Πνεύμα πίσω από την ιδέα του Κοντιζά για comfort ζαχαροπλαστείο πλάι σε new age eurasian εστιατόριο είναι καθ’ομολογίαν πίστεως του ιδίου, ο David Chang, ο star chef του Momofuku & του Milkbar, που αναγνωρίζεται ως Μέγας Προφήτης & από τον Άρη Βεζενέ, τον έτερο αγαπημένο μου Έλληνα σεφ που & νεκρούς ανασταίνει.
Μάλιστα, τι άλλο μπορεί να είναι η γειτνίαση του Nolan με το Birdman εκτός από θεϊκό πλάνο να γίνει η γειτονιά Μέκκα & να συρρέουν οι πιστοί από κάθε γωνιά του κόσμου να ευλογηθούν από τη νέα ελληνική γαστρονομία -τώρα και τη ζαχαροπλαστική;
Σε έναν κόσμο όπου τα σύνορα μεταβάλλονται μέχρι να πεις Πούτιν, κανείς σε λίγο δεν θα θυμάται από πού κατάγονται τα pasteis de nata, ο μπακλαβάς ή οι μάντολες.
Όλα θα είναι από παντού & θα έρχεται ο Ινδός να φάει αριστουργηματικό κινέζικο στην Αθήνα, αρκεί να υφίσταται ένα gastronomy fluid αφήγημα, ένα brand με εξαιρετικές πρώτες ύλες & τεχνικές να φτιάχνει much-wanted κομψοτεχνήματα τυλιγμένα σε υπερτοπικό design.
Όταν μπαίνεις στο ultra minimalistic Sweet Nolan για λιχουδιές με διεθνή διαβατήρια (cookies σαν Milkbar, σοκολατόψωμα σαν Dean & Deluca, βάσκικο καμμένο cheesecake, γαλλική βασιλόπιτα με αμυγδαλόκρεμα και κρέμα πατισερί), θα μπορούσες να βρίσκεσαι οπουδήποτε. Τίποτα δεν προδίδει έθνος ή πατρίδα.
Και, να σου πω κάτι, μου δίνει ελπίδα αυτό, γιατί δεν έχεις λόγο να πας να κατακτήσεις την Πορτογαλία, αν τα καλύτερα Pasteis τα βρίσκεις στο Σύνταγμα.
