Ναι, πήγα στο αμερικάνικης έμπνευσης «στριτφουντάδικο» που εμφανίζεται να άνοιξε ο Πέτρος Κωστόπουλος στο Κολωνάκι & δοκίμασα μια λαχταριστή (αν & λίγο γλυκιά) σαλάτα ρόκα/κινόα/αβοκάντο/σταφίδες/καρύδια & αυτό το πεντανόστιμο Black Angus Philly Steak sandwich (μοσχαρίσιο κόντρα, κρεμμυδάκι, αγγουράκι πίκλα, προβολόνε & γιαπωνέζικη bbq sauce σε φρυγανισμένο ψωμί), που δεν βρίσκεις όμοιό του άλλο στην Αθήνα!
Ο Πέτρος, ο Θείος όπως τον λέγαμε τότε παλιά στην ΙΜΑΚΟ, ξέρει καλά απ’ αυτά, αγαπώντας & υμνώντας το αμερικάνικο street food από τότε ακόμη που εδώ θεωρούσαμε εξωτική γεύση το burger στο Rock ‘n’ Roll.
Τον θυμάμαι να έρχεται πίσω από τα υπερατλαντικά ταξίδια του & να μας διηγείται με λεπτομέρειες -θέλαμε, δεν θέλαμε- όλες αυτές τις γκουρμεδιές του δρόμου. Και να μη μας αφήνει να δουλέψουμε για να βγάλουμε τα περιοδικά του στην ώρα τους μέχρι να εξαντλήσει το θέμα «πατάτα τηγανιτή».
Το να ξέρεις να τρως, δεν σε κάνει βέβαια σεφ, αλλά είναι μια καλή αρχή για το τι ονειρεύεται ο ουρανίσκος των ανθρώπων. Κι αυτό είναι ένα από τα μεγάλα ατού του Street Deli: φουλ γεύση για ανθρώπους που δεν είναι μίζεροι με το φαΐ.
Θα ξαναπάω, λοιπόν…
α) για να δοκιμάσω & τις υπόλοιπες πολλά υποσχόμενες «αμερικανιές» του καταλόγου!
β) γιατί ευτυχώς δεν πέτυχα εκεί αυτό που έτρεμα: συνταξιοδοτημένους νεόπλουτους, αλλά ωραίο, κανονικό crowd.
γ) γιατί το προσωπικό ήταν ευγενέστατο.
δ) για να στηρίξω τον Πέτρο (αν & περισσεύει η βοήθειά μου) επειδή, όπως μου είπε προχθές ανακουφισμένος, «είναι η πρώτη φορά επιτέλους που κάνω κάτι & δεν βρέθηκε ένας να γράψει κάτι κακό».
ΣΗΜ.1: Οι τιμές είναι ελάχιστα τσιμπημένες, αλλά για 1-2 ευρώ δεν χαλάμε τις καρδιές μας στο Κολωνάκι.
ΣΗΜ.2: Περνούσαν δυο ηλικιωμένες κυρίες, παλιές Κολωνακιώτισσες, & επειδή τις ενοχλούσαν κάπως τα τραπέζια, άκουσα να λέει η μία στην άλλη: «δεν ξέρεις ποιανού είναι; Αυτός ό,τι θέλει κάνει…» Ο άδικος αστικός μύθος ότι ο Κωστόπουλος λύνει & δένει δεν θα καταλαγιάσει ποτέ…
ΣΗΜ.3: Για όσους τα σημειώνουν αυτά, το Street Deli με τα σάντουιτς άνοιξε 20 χρόνια μετά, δίπλα εκεί που την εποχή του Χρηματιστηρίου είχε τοποθετήσει η Τζένη τα γιαπωνέζικα καλλυντικά Shu Uemura, απαραίτητη στάση για όλες τις φαντασμένες κοσμικές κάπου στο 2000. Is karma a bitch or what?