Αν το πλάνο διακοπών για φέτος περιλαμβάνει Πάρο (πλάνο… ας γελάσω πικρά με όλα αυτά που μας σκάει κάθε τόσο το 2020), να κλείσετε οπωσδήποτε να φάτε ένα βράδυ στον Σταθερό!
Μακριά από τον θορυβώδη χαμό με την πιτσιρικαρία (τόσους εφήβους αμολημένους, παρέα με την τεστοστερόνη & τον οίστρο τους, δεν έχω ξαναδεί πουθενά), που κατακλύζει το γραφικό πλην αποπνικτικό λιμανάκι της Νάουσας, στον Σταθερό θα φας σαν άνθρωπος.
Οχι μόνο γιατί εδώ είναι ήσυχα κι ακούς επιτέλους το κύμα ή γιατί έχει δροσιά όταν πιο κείθε βράζει απ’την ασύδοτη πολυκοσμία, αλλά και γιατί τρως καταπληκτικά & αξέχαστα, ένα μικρό μενού από θαλασσινές νοστιμιές σε τιμές που επιτρέπουν να κοιμηθείς ελαφριά το βράδυ, σαν ξέγνοιαστο από τα έξοδα των διακοπών πουλάκι.
Τι να πω για το πεντανόστιμο φιλέτο λαυράκι με πατατοσαλάτα της φωτογραφίας πάνω; Για τις γαρίδες σε κρούστα, που ήταν σαν να μην πέρασαν ποτέ απ’το τηγάνι (και μπορεί και να μην πέρασαν) τόσο ζουμερές με όλους τους χυμούς τους κάτω από το τραγανό περιτύλιγμα; Για το φοβερό ορεκτικό με την αλμύρα & τα μανιτάρια, που δεν το έχω ξαναπετύχει πουθενά και θα είναι το πρώτο που θα αναζητήσω στο μενού όταν με το καλό ξανάρθω;
Και τι να πω και για τα δυο νέα παιδιά που το’χουν, ένα ζευγάρι ιδιοκτητών όμορφο, καθάριο, όλο γλύκα, που λες κι έχουν κάνει τη σχέση τους εστιατόριο και τη δουλεύουν σκληρά, την προχωράνε παραπέρα, τη νοστιμίζουν με μικρές ανατροπές και την καρπώνονται στο τέλος κάθε μέρας, που επιστρέφουν σπίτι τους χορτάτοι απ’το μαζί…
Για το τέλος, ήμασταν τυχεροί που εκτός από μιλφέιγ & πορτοκαλόπιτα, υπήρχε και υπέροχο συκαλάκι της Κωστάντζας, μαμάς της Αργυρώς Μπαρμπαρήγου…
Δεν ξέρω αν το έχεις ήδη καταλάβει, αλλά ο Σταθερός είναι δημιούργημα της προκομένης κόρης της Κωνσταντίνας και του γαμπρού της του Σταθερού… Τα μήλα, βλέπεις, πέφτουν πάντα κάτω απ’τη μηλιά. Το έχει διατυπώσει, νόμο απαράβατο της Φυσικής & της Ζωής, ο Νεύτωνας.