Ιδιαίτερη περίπτωση νησιού η Σαντορίνη & πως να το εξηγήσω;
Το μαγικό πράγμα εδώ δεν είναι -το ξέρουμε- οι παραλίες, όπως σε όλες τις λοιπές Κυκλάδες, αλλά η εμπειρία ζωής γύρω απ’ το ενεργειακό ηφαίστειο που είναι η διάσημη σε όλον τον κόσμο καλδέρα.
Τίποτα δεν πρόκειται να καταλάβεις για το μέρος αν δεν χουζουρέψεις στα απόκρημνα της Οίας με ανοιχτά παράθυρα προς την καταποντισμένη Ατλαντίδα. Αν δεν βουτήξεις σε infinity pool με φόντο κυριολεκτικά το ατελείωτο. Αν δεν ζαλιστείς από μίγμα κοκτέιλ & αεροπλανικής θέας. Αν δεν γευτείς τη φάβα, τα τοματίνια, το vinsanto & τα άλλα προϊόντα της άνυδρης γης με όλο το νερό του Αιγαίου στα πόδια σου. Κι αν δεν δεις το φαντασμαγορικό ηλιοβασίλεμα σαν μακρινές πορτοκαλοκόκκινες εκρήξεις, ενώ βυθίζεσαι για ασφάλεια στην παραλυτική δίνη του ιπτάμενου τζακούζι σου.
Για να συμβούν όλα αυτά τα μοναδικά, είναι απαραίτητο να μείνεις σε στρατηγικό ξενοδοχείο κι εγώ είχα την τύχη-πρόνοια να βρω δωμάτιο στο καλύτερο: το Mystique (μέλος των Luxury Hotels of the World) -ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα (σαν λιωμένο παγωτό βανίλια που ρέει πάνω στα βράχια της Οίας -βλ. τη μεγάλη φωτό πάνω).
Με κομψότητα & χάρη που σπανίζουν εκεί όπου λαλούν εκατομμύρια τουρίστες, το Mystique καθιστά ιδιωτική & ιερή τη σαντορινιά εμπειρία για την οποία, ακριβώς απ’έξω, σφάζονται χιλιάδες Κινέζοι κάθε μέρα. Πες με κακομαθημένο, αλλά εγώ προσωπικά μόνο έτσι (και μόνο στην Οία, όχι στα Φηρά) θα μπορούσα να χαρώ το κορυφαίο σε όλες τις παγκόσμιες λίστες νησί. Αλλιώς καθόμουνα και σπίτι μου.
By the way, ξέρεις τι είναι «indian summer»;
Το φαινόμενο ενός μικρού καλοκαιριού, ηλιόλουστου, ζεστού & πράου, τοποθετημένου το φθινόπωρο, Οκτώβρη ή Νοέμβρη, μετά τα πρωτοβρόχια.
Το αποκαλούν έτσι γιατί οι πρώτοι που το παρατήρησαν ήταν οι αυτόχθονες (Ινδιάνους τους λέγαμε παλιά) της Βορείου Αμερικής & αυτοί το μαρτύρησαν στους αποίκους (πριν οι τελευταίοι προλάβουν να τους σφάξουν από κόμπλεξ ανωτερότητας).
Τόσο γοητευτικό φαινόμενο που το έχουν κάνει τραγούδι οι Doors, οι U2, η Ella Fitzgerald, ο Bing Crosby, οι Manic Street Preachers, οι Stereophonics, ακόμη κι ο Joe Dassin, o γιος του «δικού μας» Ζιλ Ντασέν, με το L’Été Indien.
Ήταν ο τίτλος του 11ου επεισοδίου του Mad Men, ποίημα της Emily Dickinson & κόμικ του Hugo Pratt με τον Milo Manara. Στην αγγλική μετάφραση του Δόκτωρ Ζιβάγκο, χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον ασυνήθιστα καλό καιρό στη Ρωσία πριν την επανάσταση των Μπολσεβίκων.
Εγώ το έζησα του Αγίου Δημητρίου, όταν παραδοσιακά στρώνει η Ελλάδα τα χαλία, με 25 βαθμούς κελσίου στη Σαντορίνη. Κι έβγαλα μια φωτογραφία στο western τοπίο της Κόκκινης Παραλίας για να το θυμάμαι (βλ. κάτω).
