Παιδιά, αυτή είναι η καλύτερη πίτσα Prosciutto e Rucola (προσούτο & ρόκα, φρέσκια μοτσαρέλα, τοματίνια, τριμμένη παρμεζάνα & πεκορίνο, αλλά & φλούδες παρμεζάνας on top) που θυμάμαι να έχω φάει ποτέ!
Μια μεσογειακή γαστρονομική ομορφιά, χάρη κυρίως -αυτό δεν το περιμένατε- στην απίστευτη ζύμη, την οποία άνετα τη μασουλούσα και σκέτη με λίγο λαδάκι, τόσο αφράτη & νόστιμη που γίνεται στον φούρνο του Napolitivo, χτισμένο παρακαλώ με τούβλο από τον Βεζούβιο…
Τέλος πάντων, δεν ξέρω αν είναι το ηφαίστειο, αν είναι ο τεχνίτης της πίτσας που υπομονετικά εκπαιδεύτηκε στη Νάπολη για να του βγαίνει αυθεντική κάθε φορά (και όχι μόνο όταν είναι ευνοϊκά τα άστρα), αν είναι η αρμύρα της θάλασσας που εκεί στη Μαρίνα Φλοίσβου ανοίγει την όρεξη διάπλατα, αλλά τέτοια ναπολιτάνικη πίτσα δεν τη βρίσκεις εδώ αλλού.
Μη σου πω ούτε στη bella Napoli & να με ακούς, γιατί δεν έχεις σταθεί εσύ σε ουρά μιάμιση ώρα για μια Margherita στο διάσημο Di Matteo, έχεις σταθεί; (βλ. Dimitris Goes to Napoli)