Για τίποτα άλλο δεν αισθάνομαι τόση εθνική υπερηφάνεια τελευταία όσο για τον ενθουσιασμό με τον οποίο το Γένος αγκαλιάζει αλλοδαπές γευστικές κουλτούρες, σε μια καλοδεχούμενη επανάσταση κοσμοπολιτισμού!
Το Madame Phu Man Chu (Πραξιτέλους & Σκουλενίου) είναι ένα υπερκαλόγουστο, τόσο δα εστιατοριάκι, όπου τρως σ’ ένα σκαμπό στο μπαρ νοστιμίες από την εξωτική Ινδοκίνα. Έτσι έλεγαν κάποτε οι Γάλλοι άποικοι το Βιετνάμ, του οποίου καταδυνάστευσαν για χρόνια τον λαό και την κουζίνα -την τελευταία με πολύ δημιουργικά αποτελέσματα όπως θα διαπιστώσεις εδώ.
Ένα ακόμη έθνικ εστιατόριο, λοιπόν, το οποίο έγινε αστραπιαία talk-of-the-town γιατί:
α) Έχει μοδάτη asian baroque διακόσμηση & καταπληκτική μουσική, σήματα κατατεθέντα του συνιδρυτή Κωνσταντίνου Ζουγανέλη, μέλους των Burger Project & ιθύνοντος νου πίσω από το αξέχαστο bar Guru bar (σημ. πρώην ναός του cool για όσους είναι σήμερα γύρω στα 40-50).
β) Έχει ένα μικρό, περιεκτικό & σχετικά φτηνό μενού, που μπορείς να δοκιμάσεις σχεδόν ολόκληρο ως degustation. Ξεχώρισα τα Bánh xèo (τραγανές κρέπες από ρυζάλευρο με μαύρο σουσάμι & turmeric που σερβίρονται με φύτρες φασολιών, γαρίδες και χοιρινό) & το Bún chả, δηλαδή ψιλοκομμένη πανσέτα μαζί με χοιρινά σουτζουκάκια που σερβίρονται με noodles και λαχανικά. Αντίθετα τα μοσχαρίσια φιλετάκια σε σουβλάκι μου φάνηκαν σαν αλμυρές καυτερές ναπάλμ.
γ) Είναι πολύ σέξι. Μη με ρωτήσετε γιατί… δεν εξηγούνται αυτά. Απλά αισθάνεσαι ότι εδώ μέσα μπορείς να ερωτευτείς όπως άλλοτε. Όπως η Μαργκερίτ Ντυράς τον βιετναμέζο Εραστή της.
Το μόνο μου θεματάκι ήταν πως όταν κανόνισα να πάω δεν δέχονταν ακόμη κρατήσεις (νομίζω δεν είχαν καν βάλει τότε τηλέφωνο), αλλά όταν έφτασα εκεί βρήκα «reserved» κάποιες άδειες θέσεις…
Ξέρεις, το να μην κάνεις καθόλου κρατήσεις είναι μια φιλοκομμουνιστική «Λαϊκή Δημοκρατία», ως γνωστόν πολύ δημοφιλές regime στη Ασία. Το «επιβάλλεται κράτηση» είναι κάτι σαν δημοκρατία δυτικού τύπου με αυστηρούς κοινούς κανόνες για όλους. Όμως, το να λες ότι δεν κάνεις ρεζερβέ & να κάνεις επιλεκτικά, ε αυτό είναι παντού σκάνδαλο!
