Ό,τι τελευταία χάνει η Μύκονος σε «σικαρία» το κερδίζουν οι υπόλοιπες Κυκλάδες, αφού είναι νόμος απαράβατος της Φυσικής ότι οι παραθεριστές με γούστο, όπως και η Ύλη, δεν χάνονται ποτέ, απλά αλλάζουν προορισμό.
Και είναι η Πάρος τα τελευταία χρόνια το πιο κερδισμένο από τα συγκοινωνούντα δοχεία, αφού όσο η απέναντι ακτή υπερχειλίζει από καρκινικό κιτς, τόσο αυτή εδώ η άγνωστη για τους σοφιστικέ Αμερικάνους νήσος (που ακούνε Mykonos πια και ανατριχιάζουν από σνομπισμό), γίνεται η γη της μεσογειακής επαγγελίας, η ελληνική Formentera, η Μύκονος όταν η Μύκονος δεν είναι πια.
Νόμος της οικονομικής θεωρίας είναι, από την άλλη, πως όταν η ζήτηση αυξηθεί έτσι γεωμετρικά, κάποιος/κάτι θα προθυμοποιηθεί να την καλύψει.
Κι έτσι, από δύο τέτοια ισχυρά συμπαντικά αξιώματα εγένετο… Cosme, το resort της Luxury Collection, που πριν μόλις πέντε χρόνια κανείς δεν θα περίμενε να ανοίξει στην πανέμορφη πλην ταπεινή Νάουσα, κι όμως έλα που μια πανδημία κι έναν ευρωπαϊκό πόλεμο αργότερα… ta dah: έχουμε ένα πραγματικό πεντάστερο εκεί που κάποτε, όχι πολύ παλιά, δεν βρίσκαμε ούτε room to let…
Από κοντά και το Parostia, το παραθαλάσσιο εστιατόριο του Cosme με επικεφαλής τον διεθνή μας σεφ Γιάννη Κιόρογλου, ο οποίος μετά την Κυανή Ακτή και το St.Barth έρχεται με concept «Medite-Grecian» να γεφυρώσει γευστικά το ελληνικό με το μεσογειακό και το διεθνές: από Παριανή γούνα (αλλά με πεπόνι-έκπληξη στη συνταγή) και κολοκυθοανθούς tempura, μέχρι άψογα ψημένο black angus rib eye prime, σφυρίδα με σάλτσα από μύδια και χαβιάρι, συν ένα «θρίαμβο αστακού» -όνομα και πράγμα (βλ. φωτογραφία κάτω).
Κι όλα αυτά χωρίς celebrity dj να μου βαράει στα νεύρα, επιδειξιμανές σπρέι σαμπάνιας ή προπληρωμένη κράτηση βδομάδες πριν. Προς το παρόν.
