Ωραίο vibe, νόστιμη πίτσα, φανταστικό bao & ένα negroni. Αχ…
Μετά από μια παράσταση στη Στέγη, που ψοφάς (στην πείνα, αλλά και…) να αποδομήσεις αυτό που είδες μέσα σε πνευματώδη (βλ. καλιαρντή) συζήτηση, το Naif βρίσκεται, να ξέρεις, ακριβώς από πίσω, πολύ βολικό, πολύ easy-going, με καλό γούστο στη μουσική, αλλά κατά γενική ομολογία ελάχιστο ταλέντο στις σαλάτες.
Ε και; Κανείς δεν θα έρθει εδώ γιατί κάνει υγιεινή ζωή. Να πάει αλλού να την κάνει. Στο Naif σερβίρουν αβγοφέτες από τσουρέκι με κρέμα βανίλιας στο brunch, όχι vegan bowl με μαύρο ρύζι…
Απορώ κι εγώ πώς μας ήρθε να υπάρχει «σαλάτα» δίπλα σε αυτή την πληθωρική πίτσα με provolone & αβγό και δίπλα στο bao bun με το pulled pork.
Όταν βγαίνεις από μια παράσταση, αγάπη μου, είτε ήταν κάκιστη και αφόρητη, είτε ήταν εξαιρετική και συγκλονιστική, δεν τραβάει σαλάτα. Αλκοόλ και τσιγάρο τραβάει (το καταλαβαίνω κι ας μην έχω καπνίσει ποτέ).
Και μάλιστα κανονικό τσιγάρο, όχι ηλεκτρονικό. Το οποίο, by the way, έχω καταλάβει ότι επιστρέφει μαζί με τα γεμάτα τασάκια παντού, με τα Lexotanil στα βραδινά τσαντάκια των φιλενάδων μου, στο instagram της Dua Lipa, σε editorial της Vogue, σε όλες τις σειρές του Netflix. Μέχρι και η Προέδρος Μέριλ Στριπ κάπνιζε σαν φουγάρο στο Don’t Look Up.
Άγχος και πίεση βρε; Μα γιατί; Δεν σας καταλαβαίνω.
