DRY & RAW: το Κολωνάκι «μυκονοποιείται»…

Ένα δίκαια πανάκριβο εστιατόριο, που σηκώνει το πολύ καμιά εικοσαριά Έλληνες -τόσοι είναι & πλούσιοι & φαντασμένοι ταυτόχρονα…

dry-raw-kolonaki-3

Αυτό που αισθανόμαστε τελευταία ότι το Κολωνάκι «μυκονοποιείται» (περισσότερα λεφτά να ξοδεύονται χωρίς αύριο, φιλόδοξα opening που προφανώς δεν απευθύνονται σε μας, κόκες σε όλες τις τουαλέτες να ντρέπεσαι να διακόψεις για να κατουρήσεις, Τουρκάλες με Chanel από πάνω & Balenciaga από κάτω, επίδειξη πλούτου με supercars να κυκλοφορούν στους δρόμους με τις λακκούβες & σωματοφύλακες έξω απ’τις κοσμικές καφετέριες), αυτό το πράγμα, λοιπόν, είναι σαν χρησμός της Πυθίας, διφορούμενο, και μπορείς να το πάρεις όπως θέλεις…

Για παράδειγμα, το Dry & Raw by Drakoulis, aka Δρακούλης, ο γνωστός εξαιρετικός κρεοπώλης της Βούλας, που άνοιξε ολόκληρη υπερπαραγωγή στη Σκουφά.  Τέτοιο εστιατόριο, σόρι λοιποί φίλοι & εχθροί εστιάτορες, αλλά ειχε πολλά χρόνια να δει η Αθήνα -από το 48 The Restaurant ή το Αριστερά-Δεξιά στα χρόνια της μεγάλης φούσκας.

Απίστευτο φαγητό [βλ. παρακάτω τι παραγγείλαμε], κλίμα κοσμοπολίτικο [αν & περίσσευε η (Μέση) Ανατολή & έλειπε η Δύση], τρομερή ποιότητα σε όλα, από τα κατασκευαστικά υλικά & τα σερβίτσια μέχρι τη μουσική & το χρώμα YSL κραγιόν των κοριτσιών στην πόρτα.

Αυτό, όμως, το δίκαια πανάκριβο έργο, που το ‘χουμε ξαναδεί στη Μύκονο, σηκώνει το πολύ καμιά εικοσαριά Έλληνες -τόσοι είναι & πλούσιοι & φαντασμένοι ταυτόχρονα… Καθώς, λοιπόν, όπως συνέβη στο Nammos, στο Ling Ling ή στο Matsuhisa, οι Έλληνες θα βρίσκουν όλο & πιο δύσκολα τραπέζι ή όπως στο Scorpios δεν θα βρίσκουν καθόλου, γιατί τα ξένα λεφτά είναι πολλά & τα δικά μας δίφραγκα, τα κορυφαία μαγαζιά της Αθήνας θα αδειάζουν από την όποια κουλτούρα & τις φάτσες μας & θα μετατρέπονται σε αυτό το χλιδογυφτέξ πράγμα που συναντάς ίδιο στο Saint-Tropez, στο Μαϊάμι & στο Λονδίνο & θες μετά να τρέξεις πίσω σπίτι γρήγορα να ξαναδιαβάσεις Πλάτωνα.

Να μου πεις, η Αθήνα δεν είναι ένα τόσο δα μικρό νησάκι να γίνει μια μπουκιά, αλλά γιατί, το Κουκάκι, το Παγκράτι, η Κυψέλη δικά μας θα μείνουν όπως πάει με τα airbnb;

Πάντως φάγαμε ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΑ στου Δρακούλη: τη λαχταριστή πικάνια (δεν χρειάζεται να πάρεις την ακριβή, όλα τα κρέατα τέλεια ειναι εδώ), με συνοδευτικά την κρέμα σπανάκι & τον πουρέ τρούφας με κρόκο αβγού, τον γύρο pata negra (βλ. κεντρική φωτογραφία) & το carpaccio black angus! Αληθινά Μυκονιάτικη εμπειρία…