Το λάτρεψα το (πειραγμένο ελληνικό) φαγητό στο Dopios!
Και ναι, μερικές φορές δεν χρειάζεται να γράψω περισσότερα για να πείσω -δεν με νοιάζει να πείσω άλλωστε. Δεν είμαι πωλητής, δεν πουλάω κάτι.
Όπου τρώω τέλεια, όπως εδώ, το λέω με ενθουσιασμό κι αγάπη. Όπου περνάω υπέροχα, αν και το φαί είναι μέτριο, πάλι το λέω κάπως έτσι. Κι όπου χρειάζεται να φωνάξω ότι ο βασιλιάς μιας κουζίνας είναι γυμνός, το κάνω με προσοχή να είμαι δίκαιος κι όχι χωρίς προσωπικό κόστος.
Εύκολη υπόθεση, λοιπόν, το Dopios του Χριστόφορου Πέσκια, γιατί δεν έχω τίποτα περισσότερο να κάνω απ’το να σου πω τι λαχταριστό βλέπεις στις φωτογραφίες:
Πάνω, η διάσημη βελουτένια φάβα του Πέσκια με χταπόδι-όνειρο!
Κάτω, (1) το σταμναγκάθι με γιαπωνέζικο λαδολέμονο & τζατζίκι με αβοκάντο (συνταγή του τοπ τοπ σεφ Αθηναγόρα Κωστάκου) & by the way φανταστικό ψωμί.
(2) ένα πλούσιο κριθαρότο θαλασσινών, που κάποιοι το λένε ακριβό, αλλά έτσι είναι παιδιά αν δεν θέλετε σκέτη μανέστρα και πλοκάμια απ’το σουπερ μαρκετ…
(3) και το απίστευτο: pop corn γαριδάκι με σος μαύρου σκόρδου -που δεν το βρίσκω στο Wolt, πανούργο κόλπο φαίνεται του Πέσκια (Κύπριος, γατόνι, τι να λέμε τώρα) για να με κάνει να ξαναπάω asap. Σπεύσατε μαζί μου!
DISCLAIMER: Επειδή κάποιοι μου στείλατε ότι πήγατε και φάγατε πολύ μέτρια, ενώ το σέρβις ήταν κακό, να πω γενικά ότι -πέρα από τα γούστα- υπάρχει κι αυτό που λέμε ατυχία, η κακιά η ώρα κλπ και είναι δουλειά του κάθε εστιάτορα να περιορίζει τέτοιες δυσάρεστες καταστάσεις για να είστε εσείς καλά και να μην εκτίθομαι κι εγώ στα όμορφα ματάκια σας.
