Όλα όσα θα ήθελες να μάθεις για το εστιατόριο-υπερπαραγωγή Δέλτα στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος:
α) Το μενού είναι υποχρεωτικά degustation με 17 (μικρά) πιάτα που έρχονται σαν εκπλήξεις. Φυσικά έχεις δει spoiler (στο δικό μου insta πρώτα πρώτα), όμως τίποτα δεν σε προετοιμάζει για το πόσο δημιουργικοί είναι οι σεφ με τα υλικά, την εικόνα, τις υφές σε κάθε πολύ νόστιμο & συγκροτημένο πιάτο που σερβίρεται εδώ, όπως η γαρίδα Μάνης της φωτογραφίας πάνω, με ψεύτικο κεφάλι φτιαγμένο από καρότο.
Έχουν βάλει στον εαυτό τους & περιορισμούς (sustainability, farm-to-table, σαφής ελληνικότητα) για να γίνει όλο ακόμη πιο wow… Και το πετυχαίνουν!
β) Με εξαίρεση βέβαια τα γλυκά, τα οποία παίρνουν & πάλι βαθμό 9 ή 10 στην ευρηματικότητα, αλλά κάτω απ’ τη βάση στη «λαχταριστότητα» (sic).Και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτό με το φύκι…
γ) Ο χώρος είναι εντυπωσιακός, με αυτά τα δέντρα -που τα έχεις σίγουρα δει να κρέμονται πάνω απ’τα κεφάλια μας- με το μπρούτζινο γλυπτό μπαρ, τα μυσταγωγικά κηροπήγια & τ’ άλλα interior design κόλπα του Στέλιου Κόη, που του περισσεύει το γούστο.
Παρά τις προσπάθειές του, όμως, πάτωμα & ταβάνι συνεχίζουν να θυμίζουν museum cafeteria. Κάτι ήθελε παραπάνω για να δέσει & να «βαρύνει» το όλον, αλλά που να ξέρω τι. Επίσης, η μουσική φοβερά to-the-point.
δ) Τα κοκτέιλ από την ομάδα του Baba Au Rum είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ! Όπως το Wabi-Sabi, ένα τύπου negroni που έχει αρπάξει απ’τα γήινα αρώματα του μαγειρέματος με μανιτάρι shitake (βλ. φωτο κάτω).
ε) Δεν πήραμε wine-pairing, που θα ανέβαζε τον λογαριασμό, αλλά ο sommelier πρότεινε ένα φανταστικό chianti που συνόδεψε με επάρκεια όλα τα πιάτα.
στ) Καλοδουλεμένο όλο το σέρβις (έτσι & αλλιώς έχει άφθονο προσωπικό, μπράβο τους). Ακόμη & στα δύσκολα που τους βάλαμε (όχι από καπρίτσιο, έτυχε), είχαν τρόπο & χιούμορ.
ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ:
- Το προτείνω; Ανεπιφύλακτα. Θα περάσετε ωραία αν σας αρέσουν τα παιχνίδια για ώριμα παιδιά & δεν ψάχνετε μέσα εκεί να ρίξετε γκόμενο/α.
- Θα ξαναπήγαινα; Δύσκολο. Ίσως σε γενέθλια κάποιου ή με ένα φίλο απ’το εξωτερικό. Δεν είναι για κάθε μέρα/ μήνα, ακόμη κι αν αλλάζει το μενού.
- Θα πάρει τ’αστέρια για τα οποία άνοιξε; Πρέπει!
