Πάνω: Στην «κρυφή» παραλία (αποκλειστικά) γυμνιστών κάπου στα Σφακιά…
Πηγαίνω κάθε χρόνο & όμως συνέχεια ανακαλύπτω πράγματα, που με συντροφεύουν σαν σφοδρή ανάμνηση όλο τον χειμώνα. Τα Χανιά είναι άλλωστε ένα pocket-size σύμπαν, που όσο εξερευνείς, τόσο πιο πολυσύνθετες, φροϋδικές, σουρεαλιστικές συγκινήσεις σε ταΐζει για να φτιάξεις νόστιμο λίπος & να ‘χεις να ξοδεύεις θερμίδες ανθρωπιάς σε μια πραγματικότητα-ζόμπι στην πόλη.
Το φετινό μου top 5 από νέες εμπειρίες έχει ως εξής:
1. High-end διαμονή στο Elafonissi Villas
Δεν φανταζόμουν καν ότι στα ταπεινόφρονα Χανιά & μάλιστα σε αυτόν τον απομακρυσμένο τόπο λίγο μακρύτερα από τις φανταστικές παραλίες Ελαφονήσι (το διάσημο) & Κεδρόδασος (το ερημικό), έχεις τη δυνατότητα να νοικιάσεις, όχι τίποτα εργολαβικές βιλίτσες με προκάτ πισινούλα, αλλά αυτές εδώ τις καταπληκτικής αισθητικής βιλάρες σαν να είσαι στο Μαλιμπού (βλ. www.elafonisivillas.gr).
Εγώ έμεινα στο νεότευκτο The Old Beach House, που διαφέρει από τις υπόλοιπες βίλες γιατί είναι boho-chic & μοιάζει με εξοχικό στο Γιουκατάν, ενώ ταυτόχρονα δένει αρμονικά με το άγριο κρητικό τοπίο. Δες τις εικόνες & θα καταλάβεις γιατί ξετρελάθηκα…
2. Ginger Concept: το πιο chic bar-restaurant στην Παλιά Πόλη
Το όμορφο Ginger Concept έχει ανοίξει στο πιο πολιτισμένο & ατμοσφαιρικό στενό μιας εφιαλτικά γεμάτης από κόσμο Παλιάς Πόλης, δίπλα στο παλιό αγαπημένο Πηγάδι του Τούρκου, και είναι το καινούργιο favorite bar-restaurant με μοντέρνα σούπερ comfort κουζίνα (πχ. τέλειες πίτσες!) & cool κόσμο να μην το πιστεύεις. Ίσως να βοηθάει σε όλα, που το ‘χει μια κομψή Βραζιλιάνα & ο όμορφος κρητικός σύντροφός της…
3. Μια κρυφή παραλία (αποκλειστικά) γυμνιστών στα Σφακιά
Τιρκουάζ νερά, σοφιστικέ κόσμος με βιβλία & ακουστικά, κύματα του Λιβυκού Πελάγους (βλ. κεντρική φωτογραφία πάνω) & καθόλου μαγιό! Δεν λέω παραπάνω για να μην καταστραφεί, όπως το Αμμουδάκι στο νότιο Ρέθυμνο.
4. Μάθημα κεραμικής με τον Μανούσο Χαλκιαδάκη
Πέρα απ’ όλες αυτές τις άυλες μπουρδολογίες που ανταλλάσσουμε στα social media, νομίζοντας ότι κάτι κάνουμε, είναι καλό που & που να γεμίζουμε τον ελεύθερο χρόνο φτιάχνοντας κάτι με τα χέρια. Με χώμα, νερό & την καθοδήγηση ενός από τους πιο διάσημους συνεχιστές μιας πανάρχαιας τέχνης, έφτιαξα ένα μπολάκι για cereals μια μέρα που ο αέρας λυσσομανούσε & αντί να πάμε στην παραλία, μείναμε στο υπέροχο σπίτι/εργαστήρι του καλλιτέχνη Μανούσου Χαλκιαδάκη στο Παϊδοχώρι.
Μετανιώνω που τόσα χρόνια φίλος με τον Μανούσο, δεν του το είχα ζητήσει νωρίτερα! Αν εσύ βρεθείς εκεί κοντά δοκίμασε οπωσδήποτε ένα μάθημα στον τροχό να δεις πόσο αγχολυτικό είναι: www.greekceramics.gr
5. Στο καφενείο του Νεκτάριου στο οροπέδιο του Ασκύφου
Ένα βράδυ επιστρέφοντας από τα Σφακιά, πήγα πάλι σ’αυτό το αρχέγονο της μνήμης καφενείο στο οροπέδιο του Ασκύφου, κάθισα στο τραπέζι που η Ιωάννα Καρυστιάνη κέντησε με τσικουδιές το πρωτο της μυθιστόρημα για σφακιανές βεντέτες, το Κουστούμι στο Χώμα, & έφαγα κρητική χωριάτικη με μυζήθρα & κατακίτρινη ομέλετα με πατάτες τηγανιτές -«δεν τη φκιάζω αν δεν έχω αβγά απ τσι κότες μου» μαρτύρησε ο Νεκτάριος. Ο Νεκτάριος, σαν μαυροφορεμένος Άι-Βασίλης, είναι ένας ακόμη Σφακιανός σμιλεμένος άγριος & τρυφερός μαζί, από τη φύση & την παράδοση ενός περήφανου, αποκομμένου εκτός τουριστικής σεζόν, τόπου με ένα μέτρο χιόνι τον χειμώνα & τη Λιβύη απέναντι. Με συγκίνησε, κι αυτός & το παιδάκι που έβαζε τις μπύρες στο ψυγείο να παγώσουν & το κοριτσάκι που ήρθε & ζήτησε δυο «σερενάτες«, με τον τρόπο που συγκινούν τα ταξίδια στο χρόνο. Στο δρόμο για την τουαλέτα, που περνάει μέσα απ’το σφαγείο που ετοιμάζονται τα πρόβατα, τα κατσίκια & τα κοτόπουλα για τη φωτιά, πήρα θάρρος & τον παρακάλεσα να μην αλλάξει τίποτα σ’αυτό το μέρος, αυθεντικό μουσείο της προ ΠΑΣΟΚ Ελλάδας. Γέλασε -δεν είναι αγαθός- «μήπως θες να βγεις μια φωτογραφία να το θυμάσαι αν κάμω τίποτα βελτιώσεις;» με ρώτησε & αποσύρθηκε πίσω στην κατσαρόλα να μην αρπάξει το πρόβατο μαγειρεμένο με στάκα…
+ ένα κλασικό αγαπημένο που δεν έχει αλλάξει καθόλου…
Στη μεγάλη, άγριας ομορφιάς παραλία του Αγίου Παύλου (Χανίων, όχι Ρεθύμνου…) με τα γκρίζα βόλια & τα φοσφοριζέ πεύκα σκαρφαλωμένα απόκρημνα πάνω από καστανόλευκους αμμόλοφους, δεν πλησιάζει αυτοκίνητο & έτσι όλον τον Αύγουστο έχει πάνω-κάτω 10 ανθρώπους να χαίρονται τα κύματα του Λιβυκού πελάγους ολομόναχοι. Όταν είναι να πάω, μερικές φορές με αποτρέπει η ταλαιπωρία. Όταν γυρίζω, νιώθω πάντα καινούργιος, σαν προσκυνητής που μπουσουλάει σε ανηφόρες για ένα θαύμα που (φευ!) λαμβάνει χώρα κάθε φορά! 🙏🏻
TIP1: το καλύτερο taxi boat των Σφακίων σε πάει όπου θέλεις με καπετάνιο τον Σταύρο, έναν ακόμη υπέροχο ντόπιο (τηλ. 6973966322) 🚤💦💦
TIP2: πάρε μαζί σου ψυγειάκι με νερά & snacks από τον διάσημο Ντουρουντού της Χώρας Σφακίων για να μην πέσεις στην ανάγκη της καντίνας που νέμεται την παραλία…
