Περίεργη αυτή η σεζόν (2022) για την Ίο. Αψυχολόγητη. Νευρική. Εκρηκτικός Μάιος με εκπληκτικά καλό κόσμο, Ιούνης fully booked, αλλά χωρίς ιδιαίτερους τζίρους ή tips, Ιούλιος τραγικός από άποψη ποιότητας (18χρονα που…
ΑΠΟΨΗ
Πρώτη φορά νονός -τι σημαίνει για μένα;
Μετά την τελετουργική και ουσιαστική εμπειρία που έζησα σε αυτά τα βαφτίσια, θα μου κάνει μεγάλη έκπληξη κάθε νονός που ξεχάστηκε και αραίωσε μετά από λίγο…
Δεν μπορείς να πεις «πάει κι αυτό» γιατί μόλις ξεκίνησε. Τεράστια ευθύνη να δένεσαι με έναν άνθρωπο -άσε το ενώπιον Θεού, αυτός συγχωρεί, αλλά και ενώπιον τόσων ανθρώπων… Μην κοιτάς που τα…
«Η άλλη Ελλάς» έγραψα. Να τι εννοούσα….
Είναι ο κόσμος το 2021 το ίδιο & περισσότερο κοινωνικά αμόρφωτος, παρτάκιας, διψασμένος για την επιβεβαίωση που δίνει ο ορατός πλούτος & η ασύδοτη δύναμη.
Έχεις κυκλοφορήσει καθόλου τον τελευταίο καιρό στην Αθήνα; Εφιάλτης. Όχι μόνο εξαιτίας της απάλευτης κίνησης (λες & όλα τα ΙΧ που αγοράστηκαν με επιστρεπτέες προκαταβολές παραδόθηκαν κατά χιλιάδες μέσα στο προηγούμενο καλοκαίρι),…
Όλα όσα θέλω ή τώρα ή ποτέ
Μια μέρα πριν μπουν τα μαστόρια να βάψουν μέσα στον περασμένο Αύγουστο, μου είπαν «τι πας να κάνεις; Θα σου μαυρίσει με τις στάχτες της φωτιάς -άστο για αργότερα». Όμως, δεν πιάνουν πια αυτά τα κόλπα σε μένα…
Ήθελα να βάψω το σπίτι σε αυτό ακριβώς το γκρι χρώμα της φωτογραφίας καμιά δεκαριά χρόνια τώρα, αλλά το comfort zone (να μην ξεβολευτώ με τις εργασίες, άσε με στην ησυχία μου,…
Η Αθήνα και πάλι κλειστή…
Η υπομονή εξαντλείται, ζώντας τη μέρα της μαρμότας, επαναλαμβανόμενης ως ίδιας κι απαράλλαχτης με το χθες.
Ψάχνω κάτι παρηγορητικό να πω, αλλά δεν έχει μείνει τίποτα. Υπομονή κάνουμε, θα κάνουμε, τα είπαμε αυτά, τα λέμε ένα χρόνο τώρα, μας τελείωσε. Θα αντέξουμε, θα ξαναβγούμε, κάποια στιγμή θα το…
Το δίλημμα: παιδιά ή σκέτο τσιμέντο;
Σαν να μεγαλώνεις παιδιά είναι το να φροντίζεις φυτά: μόνο στην πράξη γίνεται να μάθεις το πως και στην πορεία θα κάνεις σίγουρα λάθη.
Κάποτε θα γύριζα από διακοπές & θα είχα βρει όλα στο μπαλκόνι αποκαΐδια του αυγουστιάτικου καύσωνα. Τώρα, όμως, κοιτά! Σαν να μεγαλώνεις παιδιά είναι το να φροντίζεις φυτά: μόνο στην πράξη γίνεται να…
Η Μύκονος όπως (δεν) την ξέραμε…
Στη φωτογραφία η μυστική παραλία του ξενοδοχείου The Wild Hotel by Interni στον Καλαφάτη. Ένα κομμάτι μονάκριβης γης το ίδιο ειρηνικό και προ και μετά-covid 19.
Είμαι εδώ στη Μύκονο, έναν αχρονικό Ιούνη που μοιάζει με Μάρτη και Νοέμβρη ταυτόχρονα, σε όλα εκτός απ’τον υπέροχο καιρό. Σκέφτομαι ότι πολύ πριν το social distancing γίνει οδηγία ζωής ή θανάτου,…
Τότε που ζήλευα τις ζωές (όλων) των άλλων…
Χιλιάδες διαφορετικές ζωές θα μπορούσα να είχα ζήσει, αλλά όχι ταυτόχρονα.
Παλιότερα έπιανα τον εαυτό μου να ζηλεύει αφηρημένα τις ζωές των άλλων. Όλων των άλλων… Ζωές αριστουργήματα της καθημερινότητας, με πρωταγωνιστές μυθιστορηματικούς οικογενειάρχες βουτηγμένους στο ταλκ για τα συγκάματα & αρμυρούς surfer…
Υπάρχει ελπίδα για τα Εξάρχεια;
Τι έφταιξε και η περιοχή του Πολυτεχνείου ερήμωσε; Γίνεται άραγε να ξαναγεννηθεί αυτή η πρώην γειτονιά-αριστούργημα;
Στουρνάρη 51 & Πατησίων, απέναντι ακριβώς από το Πολυτεχνείο, στάθηκα με δέος & στενοχώρια μπροστά σε αυτή την πολυκατοικία-αριστούργημα, που ανάβει ακόμη, τόσες χιλιάδες μολότοφ μετά, με πείσμα τα φώτα της εισόδου…
Με ρωτούν αν πραγματικά τρώω όσα ανεβάζω…
«Μα που τα βάζεις ρε παιδάκι μου; Είσαι σίγουρος;» αναρωτιούνται & ψυλλιάζομαι ότι μερικοί ίσως και να υπονοούν κάποια διατροφική διαταραχούλα…
Συνήθως χαμογελάω (πότε νευρικά & πότε συγκαταβατικά, ανάλογα με την περίπτωση & το ύφος τους) όταν γνωστοί & άγνωστοι με ρωτούν αν τα τρώω όλα αυτά που ανεβάζω ή δόλια ινσταγκραμάρω με…