Πήγα στο KOBRA του Άνταμ Κοντοβά κι έφαγα γρήγορα & λαίμαργα!

Αν η ασυγκράτητη καταβρόχθιση δεν αποτελεί αστέρι Michelin για μια κουζίνα με street food καταβολές, τότε δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι…

kobra-restaurant

Περίμενα να γυρίσουμε όλοι από τα τέσσερα σημεία της υφαλοκρηπίδας μας, να κάνουμε τα τεστ μας & τις καραντίνες μας, και μετά να γράψω γι’αυτό εδώ το πρωτότυπο & funky σαν το Birdman (βλ. ΕΔΩ) concept εστιατορίου να γουστάρετε!

Στη Ναυαρίνου, στα σύνορα Εξαρχείων με Κολωνάκι, έχει ανοίξει το Kobra με σεφ την πληθωρική & απ’ότι φαίνεται ταλαντούχα & αποψάτη, σίγουρα ιδιαίτερη περσόνα που λέγεται Άνταμ Κοντοβάς.

Το μαγαζί, στιλιζαρισμένα ινσταγκραμικό & παρφουμαρισμένα dark, στήθηκε μαζί με την ομάδα του πετυχημένου Κάιν στο Μετς, και είναι 2 μέρη εστιατόριο με δημιουργικά στριτφουντάδικο μενού και 1 μέρος μπαρ με όντως καλά κοκτέιλ και synth pop, new wave, electro μουσικές, τις οποίες η ηλικία μου θα χαρεί από νοσταλγία και οι πιτσιρικάδες από άγνοια, ανακαλύπτοντας τους Depeche Mode εκ νέου.

Στο Kobra, λοιπόν, σε μια χωρίς αιδώ κατανάλωση εκατομμυρίων θερμίδων που θέλουν 4 ώρες εντατικού ποδηλάτου στον μεγάλο περίπατο για να καούν, έφαγα πράγματα συγκλονιστικά, όπως τους «κεφτέδες με σοπρεσάτα» (ένα αλλαντικό είναι, μην ψαρώνεις), το «λουκάνικο με miso & φύκια, kimchi, ψητή κολοκύθα, ροδάκινα» (ήταν μούρλια, μην κάνεις ew επειδή διάβασες φύκια) ή το «poke bowl με φρέσκο ψάρι ημέρας, καυτερή mango salsa & ξιδάτο ρύζι» (βλ. πάνω).

Τέλειο ήταν και το βουτυρένιο «τοστ μπριός με παστράμι, τσένταρ, γκούντα & chutney κρεμμύδι», αλλά αυτό θα έβγαινε τέλειο όποιος κι αν ανακάτευε αυτά τα υλικά. Αχ και την «τηγανητή πατάτα με καπνιστό χέλι, παστά αβγά & tofu» να μην ξεχάσω!

Από την άλλη η «πίτσα» ήταν λίγο ψωμένια σε σχέση με τη φουλ πολύπλοκη γεύση των προηγούμενων, ενώ οι υπερτραγανές «φτερούγες κοτόπουλο γεμιστές με χοιρινό κιμά & γαρίδες», ήταν η γευστική μπόμπα που εννοείται επακριβώς στην περιγραφή της και η οποία μάλλον έσκαγε αργά όλο το βράδυ στο στομάχι μου.

Ως κατακλείδα να πω ότι έφαγα λαίμαργα & πολύ, το παραδέχομαι. Κι αν η ασυγκράτητη καταβρόχθιση δεν αποτελεί αστέρι Michelin για μια κουζίνα με street food καταβολές, τότε δεν ξέρω τι είναι…