Δεν ήταν μόνο το steak tartare της φωτογραφίας πάνω συγκλονιστικό ή εκείνο το αξέχαστο πρώτο πιάτο με τα σπαράγγια και την μπουράτα…
Ή τα γλυκά, αχ τα γλυκά, σαν αυτόν τον βελούδινο χαλβά σε μπολ (βλ. κάτω), μια συνταγή που έκλεψε απ’την Κωνσταντινούπολη ο μπαμπάς Βαρβέρης κι από τότε περνάει η ρετσέτα από γενιά σε γενιά μέσα στη lifestyle οικογένεια του Moda Bagno (ιδιοκτήτες των Interni, Twenty One the restaurant & του boho chic ξενοδοχείου The Wild στη Μύκονο, μεταξύ άλλων).
Συγκλονιστικές ήταν και όλες οι γκραντέ κυρίες με τα Chanel, τα Gucci, τα Saint Laurent και τα Cartier, που δειπνούσαν γύρω μας εκείνο το βράδυ. Και κάθε βράδυ, χειμώνα-καλοκαίρι, μέσα-έξω, αφού είναι πια κοινό μυστικό πως το εστιατόριο Twenty One στο Κεφαλάρι είναι τα τελευταία χρόνια κάτι σαν τη σαλονοτραπεζαρία των βορείων, από Κηφισιά και πάνω…
Ενώ γενικά σπάνια ταυτίζομαι με τα παρορμητικά γούστα των απροσδόκητα πλούσιων, από την άλλη εκτιμώ, ερευνώ & τελικά τείνω να ασπάζομαι τις συγκινητικά σταθερές επιλογές των παλαιόπλουτων. Γιατί -πώς να το κάνουμε- αυτοί που από κούνια έχουν πιει και του πουλιού το γάλα σε πέντε ηπείρους, κάτι ξέρουν κι αράζουν κάποια στιγμή σε ένα μόνο γευστικό λιμάνι & δεν σηκώνουν άγκυρα με καμία δύναμη ξανά. Συντηρητικοί είναι λέμε -όχι τρελοί.
Σίγουρα δηλαδή υπάρχει κάτι να μάθεις από την αποδεδειγμένη αγάπη τους για το Twenty One, έστω κι αν ξεκινήσεις δειλά και προσεκτικά, πρώτα από το πιο οικονομικό brunch της Κυριακής – που τις καλές μέρες με τον ήλιο στην αυλή να χαϊδεύει τα χλωροπράσινα φυτά & τα ξανθά κεφαλάκια των ευγονικών παιδιών με τα Lapin, μοιάζει με Παράδεισο, όπου τα πάντα όλα είναι πεντανόστιμα. Όχι μόνο τα μήλα.
