Tο παραδέχομαι ξεδιάντροπα ότι ξετρελάθηκα με το St. Tropez, το απόλυτο μέρος για ατελείωτη καλοκαιρινή περαντζάδα, να ανοίξει ο αμφιβληστροειδής σου διάπλατα.
Αν και κρατούσα μικρό καλάθι, αφού άκουγα χρόνια τώρα να λένε οι ξινιόλες ότι έχει ξεφτιλιστεί το μέρος απ’τον πολύ τον τουρισμό, τελικά είναι ένα κομψότατο χάρμα οφθαλμών, για μένα τουλάχιστον, που -όχι- δεν το πρόλαβα «γοητευτικό ψαροχώρι», όπως ήταν πριν ο Ροζέ Βαντίμ γυρίσει το 1956 το «Ο Θεός Έπλασε τη Γυναίκα» και πλακώσουν μιλιούνια οι καυλωμένοι παραθεριστές στο κατόπι μιας Μπριζίτ Μπαρντό, τόσο σέξι όσο καμία άλλη γυναίκα από τότε.
Και ούτε ξέρω, ούτε με νοιάζει, αν είχαν φύγει ποτέ οι χάι απ’το Saint-Tropez, όπως διαδίδουν συκοφαντικά οι δικοί μας που έχουν έννομα και άνομα συμφέροντα στη Μύκονο, πάντως εδώ είναι πάλι άπαντες τώρα.
Τους είδα με τα μάτια μου: ηλιοψημένοι σκαφάτοι, παλαιοπλούσιοι με απαράμιλλο στιλ, τα τέκνα τους, προϊόν ευγονικής της αισθητικής και γενετικής κουλαρίας, νεόπλουτοι με πολλά διαμάντια, που σκάγανε με κάμπριο Rolls Royce μπροστά στο Senequier (βλ. tips παρακάτω). Μπόλικο οφθαλμόλουτρο για να έχω τον χειμώνα να θυμάμαι, πήζοντας το γιαούρτι.
Δυο TIPS, έτσι για να παραστήσω τον χρήσιμο:
1) Στο παλιό λιμάνι το απόλυτο μαγαζί για να κάτσεις είναι το κατακόκκινο -can’t miss it- Senequier. 20 ευρώ το κοκτέιλ, 23 οι δυο μπάλες παγωτό της φωτογραφίας πάνω (πέθανα με την αλμυρή καραμέλα βουτύρου), αλλά τ’αξίζει αν σκεφτείς ότι πληρώνεις πολυθέαμα. Θα με θυμηθείς…
2) Αν εξαιρέσεις τα ζεστά νερά, η Pampelonne είναι μια εντυπωσιακή αμμώδης παραλία στα 10’ απ’το χωριό. Τα beach club που αξίζουν περισσότερο είναι το κλασικό Le Club 55 και το La Reserve à la Plage.
Κάνε φυσικά κράτηση μερικές μέρες πριν, όχι σαν κάτι άλλους (όχι εμείς, όχι εμείς), οι οποίοι έσκασαν στην πόρτα να ρωτήσουν αν υπάρχει δυνατότητα να τους βολέψουν επιτόπου και γέλασε τρανταχτά όλη η Κυανή Ακτή…